De kerk
Te midden van de akkers en weilanden ligt in de gemeente Loppersum, op de grens tussen Hunsingo en Fivelingo, het vriendelijke dorpje Huizinge. Op het hoogste punt van de wierde staat, aan de westzijde, de Middeleeuwse Johannes de Doperkerk met daaromheen een ovaalvormig kerkhof. Vanaf drie windrichtingen lopen oude kerkepaadjes naar de wierde, die een adembenemend vergezicht naar alle kanten geeft. De kerk, zoals die zich aan ons oog voordoet is een vrij gaaf bewaarde romano-gotische kerk uit het begin van de 13e eeuw.
De weem
Al eeuwenlang staat er naast de Johannes de Doperkerk te Huizinge de pastorieboerderij of weem. Ooit was het een houten huis waarin onder andere Emo van Huizinge heeft gewoond, die hier rond 1200 pastoor was. De latere abt Emo werd de stichter van het klooster Bloemhof te Wittewierum en gaf de aanzet tot de bekende kloosterkroniek. Toen rond 1200 het bouwen met bakstenen ingang vond, zal het houten huis na verloop van tijd zijn vervangen door een steenhuis. Later, misschien in de 16e of 17e eeuw, werd ook het boerderijgedeelte uit steen opgetrokken. Het gebouwencomplex zal in de loop der eeuwen een aantal verbouwingen hebben ondergaan, waarvan echter geen aantekening is gehouden noch verslagen van bewaard zijn gebleven. De verbouwingen in de 19e en 20e eeuw daarentegen, zijn geboekstaafd in de kerkkronieken en in een aantal gevallen zijn de bestekken bewaard gebleven. In 1953 is het middeleeuwse steenhuis afgebroken. Drie predikanten in 19e eeuw die verslag deden van verbouwingen waren Ds. Hendrik Blankstein, Ds. Johannes Bernardus Snoek en Ds. Menso Alting Mees. G.A. Brongers te Middelstum die de afbraak probeerde te verhinderen, deed opmetingen en beschreef het gebouw.
Lees verslag gemeenteavond 2021 over toekomst Weem
Het armhoes of gasthuis
Uit de vroege kerkhistorie is niet veel bekend over de armenzorg. Bedelaars, vondelingen zwervers, weduwen en wezen, zieken en ouden van dagen hadden amper stem en er is ook weinig over hen geschreven. Toch moeten er van alle categorieën veel zijn geweest. Immers er waren voortdurend oorlogen, overstromingen, misoogsten, epidemieën en ander rampen. Kerken en overheden zullen er hun handen vol aan hebben gehad.
Het dorp
De Protestantse Johannes de Doper Gemeente ligt in het grondgebied van de burgerlijke gemeente Loppersum. Het dorp ligt ca. 17 kilometer ten noordoosten van de stad Groningen in het gebiedsdeel Hunsingo. Huizinge heeft een beschermd dorpsgezicht vanwege de relatief gaaf bewaard gebleven structuren en bebouwing. Het omringende landschap behoort tot de oudste cultuurlandschappen van Europa.
In 1990 werd bij een gemeentelijke herindeling de nieuwe gemeente Loppersum geformeerd uit de oude gemeenten Loppersum, Stedum, ‘t Zandt en Middelstum, waarbij Loppersum het hoofddorp werd.
De beroepsbevolking werkt voor een groot deel buiten Huizinge, veelal in de stad Groningen, die vanuit Middelstum is te bereiken met de bus, terwijl de trein stopt in het nabijgelegen Stedum. Daarnaast vormt de door de gemeente lopende autoweg Groningen-Eemshaven, een snelle verbinding met de rest van het land.
Zie ook: https://nl.wikipedia.org/wiki/Huizinge
Overige informatie 
Reint Wobbes is de hoeder en beschrijver van de Huizinger geschiedenis. Naast bovenstaande onderwerpen is er meer interessante documentatie van zijn hand.
In 2010 is er een vernieuwde versie verschenen van het Boekje van Kerk en Orgel van Huizinge, oorspronkelijk verschenen in 1999 bij de ingebruikname van het gerestaureerde Van Dam Orgel. Geschreven door Jan Jongepier, Jan Veldkamp en Reint Wobbes. Hier om technische redenen in 3 stukken geknipt:
- Boekje van Kerk en orgel van Huizinge, versie 4 dl 1
- Boekje van Kerk en orgel van Huizinge, versie 4 dl 2
- Boekje van Kerk en orgel van Huizinge, versie 4 dl 3
Documentatie over de preekstoel