Soms vraagt iemand je: ‘wat geloof jij nou eigenlijk?’ Of misschien vraag je het jezelf af. Wat geloof ik, en wat geloof ik niet, en moet je dit wel geloven noemen?
Maar ieder antwoord schiet eigenlijk tekort. Want geloof is niet iets voor grote vaststaande uitspraken. Het is beweeglijk en veranderlijk, groeit alle kanten uit.
Passender en ook interessanter is het daarom om naar de geschiedenis van je geloof of je spirituele ontwikkeling te kijken. Hoe is het begonnen, wat gebeurde er onderweg? Wat was erop van invloed? Waar werd je gelukkig van, waarvan niet? Waarin voel je je thuis? En wat is de rode draad door al die fragmenten?

Soms denk je: daar zou ik eens wat over op moeten schrijven. Maar waar te beginnen? Een heel leven overzien, dat is zo groot.
Daarvoor is deze serie bijeenkomsten bedacht. Om al die grote vragen en vele jaren in kleinere stukjes te verdelen. En er dan over te schrijven – steeds over zo’n kleinere vraag. Alsof je bloemen plukt uit de tuin van je leven en daar dan later een boeket van maakt. Zodat je kunt kijken hoe mooi ze bij elkaar kleuren en samen een verrassend geheel vormen.

Hoe ziet deze ‘cursus’ er concreet uit?
We komen een aantal middagen bij elkaar.
Ik bedenk van tevoren steeds een thema, met een korte schrijfopdracht, die we ter plekke uitvoeren.
Als je zin hebt kun je thuis een wat langer stuk schrijven.
Bij de volgende bijeenkomst lezen we op vrijwillige basis iets daarvan aan elkaar voor, en gaan bezig met de nieuwe opdracht.

Wie kan er meedoen?
In principe iedereen die benieuwd is naar zijn of haar eigen manier van in het leven staan. Niets is fout of te weinig gelovig of oninteressant.
Wel is het fijn als je plezier hebt in schrijven.
En uiteraard blijft alles wat we elkaar voorlezen binnen de groep.
Het kan doorgaan als we vier of vijf deelnemers hebben, met een maximum van acht.
Data zijn: donderdag 18 januari, 8 februari en 22 februari in de Paardestal in Huizinge.

Kosten: € 4,00 per keer voor koffie/thee/zaalhuur

Aanmelden mag bij Hinrick, klugkist@icloud.com.

Hartelijke groet,
Barbara de Beaufort