Dauwtrappen in Huizinge

Dit stukje is geschreven door Ada en Hanna, samen met hun oma Caroline (Lemmens).

Een week voor Hemelvaart stuurde oma (Caroline) een appje naar Ada en Hanna, om te vragen of ze zin hadden om te komen logeren en mee te gaan met dauwtrappen op Hemelvaartsdag.
Dat wilden ze wel. We probeerden het te bedenken, maar we weten niet hoeveel jaar we al samen met opa, en (hond) Arie meegaan.
We bedenken wat we er leuk aan vinden:
Het is gezellig en je wordt er lekker wakker van. Het landschap is mooi. We zagen koeien huppelen en eentje loeide en toen loeide Hanna terug.
Evert, de hond van Reint, probeerde paardje, de knuffel van Hanna, op te eten. Gelukkig heeft hij (het paardje) het overleefd, Hanna beschermde hem goed.
Het eerste stuk, door de weilanden, mochten we niet praten, zo was dat afgesproken, maar de voorsten hadden dat zeker niet gehoord, want ze liepen gewoon hard te praten. Hanna vindt het heel moeilijk om lang stil te zijn. Het lukte tot vlak voor het einde van het stilte-stuk. Vlak voor we op het asfalt van de weg waren kon ze zich niet meer in houden. Toch een hele prestatie voor een meisje dat zo graag alles wat in haar hoofd komt wil delen. Het praten ging zo goed, dat we al gauw met hun namenspel bezig waren. Mannie liep naast ons, en aan de hand van haar naam leggen we het uit: Milde Aardige Nooit-Nietsdoende Intelligente Engel. Zo verzonnen we op al onze dierbaren mooie beschrijvingen aan de hand van de letters van hun naam.
Het was heerlijk zonnig, dat was lekker bij het wandelen. We waren niet eens erg moe na een uur, dus we hebben nog een extra halfuur doorgelopen.

Het ontbijt in de kerk stond klaar toen we binnenkwamen, maar we moesten nog een poosje wachten op andere mensen. Evert bleef proberen om paardje te pakken te krijgen. We hadden Hinrick al de hele tijd gemist, nu kwam hij binnen. Hij vond het nieuws waarmee zijn wekkerradio hem om 6 uur gewekt had zo vervelend, dat hij hem uitgedrukt had, en weer heerlijk ingeslapen was. Daarom hebben we geen foto’s van de wandeling, want oma had haar telefoon niet meegenomen, in de overtuiging dat Hinrick altijd foto’s en filmpjes maakt.