Achter de schermen

interview met Hinrick Klugkist

Vele maanden zaten we daar: ieder achter ons eigen scherm, om de kerkdiensten te kunnen meemaken. Maar die diensten kwamen niet vanzelf op YouTube terecht. Daarom een interview met Hinrick, ons eenpersoons opnameteam, die dit alles vanachter zijn eigen scherm mogelijk maakt.

Hinrick, hoe is het eigenlijk zo gekomen?

Op 4 maart 2016 is er een YouTube-account aangemaakt door Frank Colstee. Hij plaatste een oproepje in de nieuwsbrief en, samen met Reint, meldde ik me aan. Met het programma Picasa (Frank) bleek het bijvoorbeeld lastig om liturgie en geluid samen te laten vallen en deze op het juiste moment in de geluidsopname te plakken. Reints apparatuur bleek niet helemaal tegen de moderne tijd opgewassen en ik gebruikte weer een ander programma, iMovie van Apple. Dus ja, toen bleef ik over en ben het maar blijven doen. Met heel veel plezier! Er staan inmiddels 349 video’s op ons kanaal, en we hebben 102 abonnees (vóór corona ongeveer 50). En we hebben 44.000 views gehad sinds 2016. Tot zover de getallen.

Vóór corona nam ik alleen het geluid op met een apparaatje naast de collectezakken (wat mis ik die rondgaande belletjes) en monteerde er daarna foto’s van de liturgie overheen. Nu staan er twee telefoontjes op een statief bij, voor wat beeldvariatie.

Het programma ‘Overwegend muziek’ begon in ik meen april 2020 en ging door tot juni van dat jaar.

In december 2020 begonnen we met het opnemen van de kerkdiensten op zaterdagmorgen en het uitzenden ervan op zondagmorgen, tot Pinksteren dit jaar. Ik mis het, die -bijna- privé-concerten op zaterdagmorgen in een tijd dat er geen orkestzaal open was, en het openbaarde zich in Huizinge dankzij het muziekschrijvende monnikenwerk van Kees en de muzikaliteit ook van Jolanda en Gera. Eigenlijk ook wel een wonderlijke eer, dat je daarna die muziek meeneemt naar huis en dan vrijelijk mag gaan knutselen.

Hoeveel tijd besteed je gemiddeld per dienst aan monteren en opladen?

Nu ik met verschillende camera’s werk is dat meestal iets langer dan daarvoor. Beeld en geluid moeten niet uiteenlopen, maar dat doet het na een minuut of vier wel, dus moet je een ‘knipje’ doen of van beeld wisselen. Reken een uur of drie, met uitschieters naar vier of vijf uur. Maar dan ben ik tegelijkertijd ook lekker de dienst aan het terugluisteren. De charme van het opnemen op onze wijze is dat het voor de kerkbezoeker niet beeldbepalend is. Dat we geen headsets, kabelbrij en mengtafels in de kerk hebben, maar slechts een telefoontje of een geluidsrecorder op een ‘stokje’, daarin huist de eenvoud. Die moderne groteskheid past ook niet in onze kerk uit de dertiende eeuw. Als je zulke apparatuur wel hebt, zit je alleen maar als opnametechnicus bij de dienst en beleef je de dienst zelf niet.

Wat was voor jou een bijzonder moment?

De opname en montage van de uitvaartdienstvan Janny Meems. Ik heb toen van haar facebookpagina enige schilderijtjes afgehaald die ze zelf had gemaakt en die erin gemonteerd.

Ook de Paascyclus vond ik heel bijzonder. Nog niet eens op het moment zelf misschien, dan ben ik toch druk met opnemen, maar daarna, toen ik het geheel terugzag, ontroerend.

Krijg je wel eens iets terug van de luisteraars?

Niet vaak, soms wel. Bijvoorbeeld als de kwaliteit niet goed is. In zo’n geval (tip!) kun je in YouTube rechtsonder kijken bij Instellingen, dan naar Quality, en instellen op 1080p.

Heb je hier een opleiding voor gehad?

Nee joh! Hoewel? Op de lagere school: knippen en plakken. Ach nee, zulke dingen vogel ik al doende uit. Ik werk momenteel met iMovie; in de toekomst wil ik nog wel eens naar een professioneler programma (Final Cut Pro) kijken.

Wanneer is een opname voor jou geslaagd?

Ik heb eigenlijk nooit dat ik denk: dit was weer helemaal niets. Wel een keer gehad dat Jan Smid opbelde dat hij alleen maar zwart beeld kreeg. Toen heb ik ‘m opnieuw ingeladen. En o ja, een andere keer stond Caroline haar dienst er maar half op. Toen heeft ze nog een halve preek en gebeden overgedaan bij mij thuis op de (kerk)bank. (Hinrick heeft inderdaad een prachtige Engelse kerkbank in zijn kamer staan, BdB). En jaren geleden stond ik vreemd te kijken naar een lege opname, had ik bij het opschroeven van het recordertje een schuifje verschoven. Sindsdien doe ik altijd een klein testje van tevoren. Ach en gisteren, 6 juni had ik een camera zo neergezet dat Andries achter een kelkje van licht verdween, niet handig, gelukkig zoom je dan maar in op de vrouwencantorij.

Kijk je wel eens naar hoe andere kerken het doen?

Soms. En dan ben ik zo blij met Kees, Jan, Gera en Jolanda, zodat we in andere tijden, dezelfde sfeer kunnen laten doorklinken. Ik weet dat een paar conservatoriumstudenten regelmatig even online kijken hoe onze organisten omgaan met de liederen.

Vind je het niet belastend, om altijd aan de beurt te zijn?

Nee, ik doe het graag. Iedereen doet wat hij of zij kan, dat is juist zo fijn hier. En ik geniet van de kleine creatieve ingrepen: de juiste foto ergens bij zoeken, maar wel zo dat het klopt met de Huizinger sfeer. Zo’n filmpje als laatst van het dauwtrappen op Hemelvaartsdag is daar een aardig voorbeeld van, denk ik.

Barbara en Hinrick